Szukaj na tym blogu

Akcje bieżące


PREZENTY
W tym roku dzięki pomocy finansowej firmy SCHENKER, oraz Fundacji Banku PKO, na twarzach Naszych podopiecznych na pewno zagoszczą uśmiechy, a życzenia z listów do Świętego Mikołaja na pewno się spełnią. Oto pierwsze zakupy, pomocnicy Mikołaja ciężko pracują w piątek "Gniazdowa Wigilia" ;)














Ośrodek Socjoterapeutyczny "Gniazdo"

Nasze zasady:


Plan zajęć w Ośrodku Socjoterapeutycznym „Gniazdo”
Poniedziałek
13:00 – 14:00 zajęcia indywidualne*
14:00 – 14:15 zawiązanie grupy
14:15 – 14:45 zajęcia wg pomysłu dzieci
14:45 – 15:30 posiłek, zajęcia porządkowe
15:30 – 16:30 czas nauki
16:30 – 18:00 średnia grupa socjoterapeutyczna

Wtorek

13:00 – 14:00 zajęcia indywidualne*
14:00 – 14:15 zawiązanie grupy
14:15 – 14:45 zajęcia wg pomysłu dzieci
14:45 – 15:30 posiłek, zajęcia porządkowe
15:30 – 16:30 czas nauki
16:30 – 18:00 młodsza grupa socjoterapeutyczna

Środa

13:00 – 14:00 zajęcia indywidualne*
14:00 – 14:30 zawiązanie grupy
14:30 – 15:00 czas własny
15:00 – 16:00 czas nauki własnej
16:00 – 16:45 posiłek, zajęcia porządkowe
16:45 – 17:30 zajęcia tematyczne, programowe, kółka zainteresowań
17:30 – 18:00 zajęcia porządkowe, zakończenie dnia

Czwartek

14:00 -14:30 zawiązanie grupy
14:30 – 15:30 zajęcia tematyczne kółka zainteresowań
15:30 – 16:00 posiłek
16:00 – 17:00 czas nauki własnej
17:00 – 18:00 zajęcia porządkowe, zakończenie dnia
18:00 – 19:00 dyżur dla rodziców

Piątek

14:00 – 15:00 czas spotkań indywidualnych
15:00 – 15:30 zawiązanie grupy
15:30 - 17:00 zajęcia klubowe, kółka zainteresowań (wg pomysłów dzieci)
17:00 – 17:30 posiłek
17:30 – 18:00 zajęcia porządkowe i zakończenie dnia

Program pracy w Ośrodku Socjoterapeutycznym „Gniazdo”
2010r.
„Ja, ty, my”
Autor: Justyna Ryszewska
Adresat programu: dzieci uczęszczające do Ośrodka Socjoterapeutycznego Gniazdo
Grupa wiekowa: dzieci w wieku szkolnym (szkoła podstawowa i gimnazjum)
Ilość dzieci: 20 osób
Czas realizacji: rok szkolny 2010/2011

Cele główne programu:
  1. Budowanie obrazu samego siebie, swojej tożsamości
  2. Nauczenie się akceptowania siebie
  3. Nauczenie się szanowania siebie i innych
  4. Budowanie poprawnych relacji z ludźmi
  5. Akceptowanie uczuć swoich i innych

Cele szczegółowe:
  1. Nauka rozpoznawania i okazywania własnych uczyć
  2. Nauka rozpoznawania uczuć kolegów i osób z otoczenia
  3. Podniesienie poczucia własnej wartości
  4. Nabywanie umiejętności współpracy w grupie
  5. Kształtowanie umiejętności obiektywnego spojrzenia na siebie i innych
  6. Budowanie zaufania w grupie
  7. Nauka szanowania siebie, swojego zdania
  8. Szanowanie zdania innych
  9. Współpraca w grupie

Pozostałe cele szczegółowe uwzględnione zostały w poszczególnych miesiącach realizacji zadań programowych.
Program podzielono na trzy bloki programowe:
·         I „Ja” - zadania skierowane będą na rozwój osobistych umiejętności, zdobycia pewności siebie, poczucia własnej wartości.
·         II „Ty” - zadania będą skupiać się na nauce umiejętności prospołecznych – akceptowanie innych, tolerancja i rozumienie innego człowieka
·         III „My” - nauczenie pracy grupowej, pokazanie jak ważna i owocna może być praca grupowa
Program nie ma sztywnego charakteru, może być zmieniany i modyfikowany, w zależności od potrzeb uczestników.
Ø  I Blok „ Ja”
Zadania
Cele
Metody/ Techniki
TO WŁAŚNIE JA


















Zwiększenie samoświadomości dziecka, kształcenie tożsamości, poczucia własnej wartości, znajomości mocnych stron

Książeczka o mnie
Dziecko dostaje kilka kartek papieru rysunkowego, robi dziury, łączy tasiemkami tak aby powstała książeczka. Wypełnia pierwszą stronę zatytułowaną "To właśnie ja" używając fotografii lub rysując obrazki
Część kolejnych zajęć jest poświęcona uzupełnieniu dalszych stron:
   -Moje marzenia,
   -Moje najmilsze wspomnienie,
   -Moje sukcesy.
Jestem niepowtarzalny
Wyjaśnienie znaczeń słowa, "niepowtarzalny" i "wyjątkowy". Dziecko podaje jakie jego cechy lub czynności sprawiają, że jest wyjątkowe i niepowtarzalne. Zastanawia się skąd ma wiedzę na ten temat. Może zilustrować czynność, dzięki której czuje się wyjątkowe.
Są sytuacje, w których czuje się ważny
Dziecko opowiada, w których sytuacjach czuje się ważne i doceniane, wychowawca wypisuje tę sytuację na arkuszu papieru.
Dziecko rysuje wybraną sytuację, mówi co takiego robi, że czuje się ważne, co inni ludzi robią lub mówią do dziecka gdy je doceniają.

PRZEŻYWAMY RÓŻNE UCZUCIA
Uświadomienie sobie przez dziecko, że przeżywa różne uczucia w różnych sytuacjach
1.          Safari uczuć
o        Dziecko wymienia nazwy uczuć, które zna, poluje na zdjęcia osoby, która je pokazuje, w dostępnych gazetach, książkach
2.           
·       Uzupełnianie zdań
·       Dziecko kończy zdania:
 - Czuję się zadowolony gdy...
   
·         - Jestem zły gdy...    
·         - Jestem zdziwiony gdy...   
·         - Boję się kiedy....    
·         - Cieszę się gdy...
3.          Malowanie uczuć
o        Dziecko maluje uczucie, którego doświadcza obecnie lub np. jakieś uczucie trudne w zależności od sytuacji, nastroju. Wyjaśnia swój obrazek, odnosząc przedstawione uczucie do własnej osoby.

WYRAŻAMY UCZUCIA W ZACHOWANIU

Pokazanie, że w zachowaniu ujawniamy przeżywane uczucia, nabywanie przez dziecko umiejętności rozróżniania uczuć przeżywanych przez innych ludzi.

Czytanie dziecku historyjki, dyskutowanie o uczuciach przeżywanych przez występujących w niej bohaterów.
Czytanie dziecku wybranej bajki. Dziecko ilustruje wybrany fragment bajki, opisuje bohaterów, mówi co przeżywałoby w podobnej sytuacji

PODRÓŻ DO SWOICH SILNYCH STRON
Budowanie poczucia własnej wartości (lub poprawa poczucia) i zdobywanie pewności siebie. Pogłębianie świadomości swojej siły i wartości.

Dałem radę
Dziecko rysuje sytuację, która była trudna, do której zmobilizowało wszystkie siły i poradziło sobie. Wyraża to dowolną formę i kolorem. Interpretuje rysunek.
Co robię dobrze
Dziecko otrzymuje arkusz papieru podzielony na trzy pola. W każdym oznacza symbolicznie dom, szkołę, grupę zabawową. W każdym polu wpisuje lub wyrysowuje czynność, którą w swojej ocenie dobrze wykonuje.
Książeczka o mnie
Dziecko omawia stronę zatytułowaną "Moje sukcesy"
"Stać jak drzewo"
"Wyobraź sobie, że jesteś drzewem. ... twoje podeszwy mają korzenie wrastające w ziemię i mocno są w niej osadzone. ... Wypróbuj jak najlepiej Ci stać, tak by nie stracić na "wichrze" równowagi. ... Pochyl się głęboko do przodu, na bok, do tyłu jak tylko to możliwe, nie podnosząc pięt. ... Twoje stopy trzymają się mocno ziemi. ... Wyobraź sobie, że twoimi piętami są stawy, na których kołysze się drzewo. ... Spróbuj ustalić, w którym punkcie drzewo jest najbardziej stabilne. ... Znajdź najbardziej zrównoważoną postawę, w której możesz mocno stać, a równocześnie swobodnie poruszać się, bez napięcia w karku, ramionach, plecach i stopach. ... Rozkoszuj się swoją bardzo osobistą postawą idealnej równowagi i pełnej stabilności. ... Zapamiętaj tę postawę bardzo dobrze. ... Zachowaj ją w pamięci. ... Możesz ją zawsze przywołać. ... Gdy stoisz tak równo i pewnie, stajesz się sam zrównoważony i pewny".

MOGĘ RADZIĆ SOBIE W TRUDNYCH SYTUACJACH

Uświadomienie sobie przez dziecko jak niektóre sytuacje wpływają na jego samopoczucie, wypracowanie sposobów radzenia sobie z nimi

Wydarzenia i uczucia
Dziecko przypomina sobie co je ostatnio przeraziło, zaniepokoiło, zasmuciło. Wychowawca wypisuje na arkuszu wydarzenia, które podaje dziecko, a obok przeżywane przez nie uczucia. Dziecko mówi, w jaki sposób radzi sobie z takimi sytuacjami. Wymienia osoby lub wszystkie zdarzenia, które mogą okazać się pomocne.
Tryptyk
Dziecko dzieli kartkę papieru rysunkowego na trzy równe części. W pierwszej rysuje swój aktualny problem, trudną sytuację, w drugiej - jak by to wyglądało gdyby było lepiej, w trzeciej - jak by to wyglądało gdyby było dobrze.
Omawia swój rysunek
"Mój zły dzień"
Dziecko dzieli kartę papieru na pół. Po lewej stronie rysuje to co wydarzyło mu się "w złym dniu", po prawej to, co sprawiło, że poczuło się lepiej.
Byłem przestraszony i zły
Dziecko opowiada o sytuacjach, w których czuło się przestraszone lub zaniepokojone, terapeuta zapisuje je na arkuszu papieru. Przy każdej z nich dziecko zastanawia się, kto lub co pomogło mu poczuć się lepiej. Układa listę rad dla ludzi, którzy czują się przestraszeni lub źli z jakiegoś powodu.

MOGĘ ODMÓWIĆ

Dziecko uczy się, że może odmówić, wyrazić własną opinię. Uświadamia sobie co mu przeszkadza a co pomaga odmówić.

Są sytuacje, w których mogę odmówić
Dziecko opowiada o sytuacjach, w których uważało, że nie powinno zgodzić się na to, co ktoś mu proponował, a mimo to zgodziło się. Wychowawca wypisuje te sytuacje na arkuszu papieru, a obok nich powody, dla których dziecko nie odmówiło. Dziecko podaje, co powoduje, że czasami nie odmawia, choć chciałoby to zrobić. Mówi jak się wtedy czuje. W podobny sposób rozmawia o sytuacjach, w których odmówiło zrobienia czegoś, na co nie chciało się zgodzić. Zastanawia się co sprawiło lub pomogło, że w tych sytuacjach udało mu się odmówić.
Uczę się mówić nie
Dziecko opowiada sytuacje, w których nie chciało się z czymś zgodzić lub czegoś nie zrobić. Podaje sposoby, za pomocą których to zrobiło.
Uczy się budowania zdań odmawiających zaczynających się od słowa "NIE", później w sposób stanowczy określających jego stanowisko.
Odgrywa scenkę opartą na wybranym scenariuszu.

JĘZYK - JA

Uczenie się konstruktywnych sposobów wyrażania swoich uczuć
Nabywanie umiejętności posługiwania się pełnym komunikatem „JA” według wzoru:
   - Czuję się (uczucie), kiedy ... (sytuacja), ponieważ ... (skutek).

POTRAFIĘ DBAĆ O SWÓJ DOBRY NASTRÓJ
Uświadomienie dziecku, że może samo pomagać sobie gdy przeżywa trudne chwile
 - relaksacja,   
- wizualizacja,    
- masaże,    
- bajki terapeutyczne,    
- muzyka relaksacyjna
PODSUMOWANIE BLOKU I
Uświadomienie sobie przez dziecko swoich mocnych stron, umiejętności, zalet
Jestem - Potrafię - Mam
Dziecko otrzymuje arkusz podzielony na 3 części, z początkami zdań:
   - Jestem...    - Potrafię...    - Mam...
JA
Wychowawca obrysowuje kontury ciała dziecka na dużym arkuszu papieru. Dziecko w wybranych przez siebie miejscach zapisuje swoje mocne strony, najczęściej przeżywane uczucia, cele jakie chciałoby osiągnąć, wartości do których chce dążyć.
Może narysować wszystkie osoby bądź przedmioty, które uzna za pomocne we wspieraniu jego rozwoju.




Ø  II Blok „Ty”
Zadania
Cel
Metody/ Techniki
WIDZĘ JAK INNI JESTEŚMY
Pokazanie dzieciom jak mimo podobieństw różnimy się od siebie
Zajęcia:
Pokaz talentów – poprzez zabawę dzieci zobaczą jakie mają różne zainteresowania i zdolności

Dzień z…. – każdy z dzieci będzie miał swój „dzień” – w nim będzie mógł przygotować swój ulubiony posiłek, przyozdobić salę w ulubiony kolor, będziemy bawić się w jego ulubione zabawy

ŻNICA POGLĄDÓW PRZYJAŹNI NIE ZRYWA
Mimo różnicy możemy się przyjaźnić
Odegranie przez chętnych scenki gdzie przez różnicę zdań przyjaciele, znajomi się pokłócili.

Omówienie sytuacji: czy można było zareagować inaczej niż złością i kłótnią.

Ponowne odegranie scenki wprowadzając ustalone podczas dyskusji sposoby reagowania
CZYM I JAK MOŻEMY SIĘ RÓŻNIĆ
Różnimy się ale czy to złe? Co możemy zyskać z inności drugiego człowieka
Cykl zajęć pokazujących inne religie, narodowości, tradycje, inny wygląd
PODSUMOWANIE BLOKU
  „To właśnie Ja

Dyskusja podsumowująca zajęcia z bloku „Ty”. Wychowawca uświadamia dzieci, że każdy z nas jest inny, niepowtarzalny i ma prawo do akceptacji i tolerancji.
Na zakończenie  grupa tworzy wspólny plakat symbol – nasze linie papilarne są podobne jednak każdy na własne niepowtarzalne, każda osoba z grupy odbija na wspólnym plakacie swój odcisk palca z podpisem „To właśnie Ja….”
Tym samym jest to plakat wprowadzający to III bloku „My”

Ø  III Blok „My”

Zadania

Cel

Metody/ Techniki

JESTEŚ WAŻNY W GRUPIE, BO…
Pokazanie, że każdy w grupie jest ważny i coś do niej wnosi
Wzmocnienia
Kartka z imieniem osoby z grupy z napisem „Jestem potrzebny grupie bo…”
Dzięki temu ćwiczeniu każdy będzie mógł zobaczyć jak widzi go grupa i co według innych osób mam do zaoferowania innym

Zaczarowana ręka
Każdy obrysowyje swpją rękę i w pięć palcy wpisuje co wedłud niego on sam wnosi do grupy, co może jej zaofereować
INTEGRACJA I SCALANIE GRUPY
Stworzenie atmosfery przyjaźni i bezpieczeństwa w grupie
Zabawy i gry integracyjne:

Zabawy z klanzą

Cichy przyjaciel – dzieci losują imię kolegi z grupy, przez określony czas pełnią rolę cichego przyjaciela: pomagają, opiekują się sobą, rozweselają kiedy trzeba. Warunek jest tylko taki, żeby nikt się nie zorientował kto est czyim cichym przyjacielem

Wspólne zabawy na boisku

Przyjęcia integracyjne
PODSUMOWANIE
Grupa świetnie się rozumie, znają swoje różnice i odmienności jednak potrafą to akceptować i tolerować. Grupa świetnie ze sobą współpracuje szanując siebie nawzajem